این شعر ترجیحا صفحه ی آخر نشریه باشه یه عکس مرتبط هم اگه زمینه ی شعرکنی خیلی عالی میشه.

خبر خبر قبول شدم دانشگاه...

خبر خبر قبول شدم دانشگاه                    خدا رو شکر نمی رم آسایشگاه

خل می شدم اگه قبول نبودم                   از خوشی ،سرخ و قرمز و کبودم

وزارت نفت و کار و کسبش                       اگه بلد باشی تو راه و رسمش!!!

یاد میگیرم منم یه راه امنُ                        راستی دیگه حرف سیاسی ممنو(ع)

شدم دانشجوی وزارت نفت                      احتمالا موسی برام به کوه رفت

دانشگاهی با امتیاز ویژه                          هرکی نیومد اینجا خیلی گیجه

شریف کجاست امیرکبیر کدومه؟               صنعت نفت سرور هردوشونه

مگه ندیدن اینجا لپ تاپ می دن؟               برتریاش رو انگار نشدیدن

خوابگاه و رختخواب گرم و نرمش                 سوله ی باحال برا عشق و ورزش

هیکلمو توپ می کنم دوباره                       نمی ذارم چربی دیگه بیاره

کمک هزینه رو بچسب که مفته                 دروغ می گه هرکی که هرچی گفته

باهاش میشه خونه خرید یه ساله              تهیه کن واسه خودت رساله

رساله ای از چیزایی که دیدی                   شنیدی و خواستی،نخریدی

اینا همش کشکه و نون وماسته                فول شدن زبان که خیلی راسته

اونقده فول میشم که چَن وقت دیگه          فارسی مادری از یادم می ره

بلبل انگلیسی می شم آره                      وای که کتابام چه کلاسی داره

 خدای من یعنی منم می تونم                  این توماسو تا آخرش بخونم؟

اینا رو داشتم باخودم می گفتم                یهو صدای قهقهه شنفتم

سال بالایی اومد با دارودستش                حرفه ای بود خرما می خورد باهستش

می خندید و می گفت که خیلی شادی      اینا همش یه ماهه می شه عادی

اینا همه کشکه،ول کن بریم تحصن              حال می ده یکم سروصدا و شَر کن       

سلفُ بگم غذای چرب و چیلش                 سرآشپز و جوجه ی بی بدیلش

تخصص بردن اشتها رو                            خدا داده بنازم این خدا رو

البته شوخی کردم خیلی مَرده                 همین که مارو ازین دنیا نبرده

خیالمون راحته از کارمون                         استخدامیم از هرصدتا یکیمون

تعهدی باید بدم محضری                         اگه بخوان باید سر کار بری

وگرنه تنگِ دلِ بی بی جونم                     باید برم واسش آواز بخونم

اینا رو گفتم که اینو بدونی                      بیشتر از هرچی درستو بخونی

اینا همش حقیقته، درسته                      نمره ی خیلی چیزا اینجا بیسته

شکر خدا اینجا همه چی داره                  جای دیگه همینشم نداره

ولی بدون معدلت ملاکه                         اون که نداره یک کلام هلاکه

بیشتر ازین نگم ازین مقوله                       آخه راستش دلم ازش ملوله

بسه دیگه خسته شدم خدایی                 قبول کنین شعرُ ازین فدایی

فدای مهربونی دلاتون                             می سپارم همتونُ به خداتون