طبق فراخوانی که در شماره ی اول داده شد، مطالب ارسال شده ی شما در نشریه چاپ خواهد شد. در این شماره یکی از دوستان هم دانشکده ای نقدی را بر شرایط دانشگاه و خصوصاً جشن روز دانشجو برای ما ارسال کرده که با هم می خوانیم:

مراسم بزرگداشت روز دانشجو هم برگزار شد،خوبه که چند خطی در نقد و بررسی این مراسم بنویسیم و بخونیم:

اولا جا داره از تک تک عزیزانی که دست اندر کار برگزاری این مراسم بودند تشکر کنیم و به خصوص به جامعه اسلامی دانشجویان که برگزار کننده این مراسم بود تبریک بگیم و به سهم خودمون از اونا تشکر کنیم.(انصافا بزنیم به تخته نسبت به پارسال خیلی فعال تر شدن)

نکته بعدی تشکر از مسئولین محترم دانشکده بود که به قول مجری مراسم انصافاً جنبه شون زیاد بود و به دور از پرستیژ و برخورد مدیریتی و حضور چند دقیقه ای در مراسم، از خودشون مایه گذاشتن و همه تلاششونو کردن که مراسم با صمیمیت و زیبایی بیشتر برگزار بشه.حضور در صندلی داغ  به صورت ویژه کار بسیار قشنگی بود که جا داره از مسولین محترم بابت اون تشکر کرد.(بزنیم به تخته نسبت به پارسال خیلی با حال تر شدن)

مساله دیگه حضور فوق العاده دانشجوها در مراسم بود به گونه ای که واقعا جای خالی در آمفی تئاتر پیدا نمی شد .این مساله دو نکته داشت.اولا این که اگر برنامه ریزی مناسب صورت بگیره و کمک مسئولاهم باشه می تونیم پر مخاطب ترین برنامه ها رو برگزار کنیم و اصلا  نباید خستگی و بی رغبتی رو به دانشجوها به دلیل شرکت نکردن در مراسمات مختلف نسبت بدیم.چرا از این جنبه به مسئله نگاه نکنیم که چون اونا احساس می کنن نیاز ها و ذائقه شون در برنامه ریزی های تشکل ها ندید گرفته می شه، از حضور در خیلی از مراسمات خودداری می کنن.نکته دیگه که می شه از این استقبال حداکثری برداشت کرد، وجود پتانسیل های خوب در دانشکده برای برگزاری هر مراسم فرهنگی و سیاسیه . به زبان ساده تر می تونیم بگیم که بستر فعالیت کم نداریم.فقط باید همت کنیم و از این بسترها خوب استفاده کنیم.

موضوع بعدی این که وجود این چنین مراسماتی کمک می کنه به شاداب شدن فضای دانشگاه،اگه منصفانه نگاه کنیم می بینیم این وصله ها که بعضیا به هر دلیلی می خوان به شرایط موجود دانشکده بچسبونن واقعا به فضای دانشکده نمی چسبه.مثلا این که یه عده با شاد بودن مشکل دارن و ....

البته درک علت این ماجرا خیلی سخت نیست.باید اول شرایطو مریض و بیمار نشون بدن و در آخر نسخه مورد نظرشونو بپیچن. اینجاست که ما دانشجوها باید دقت به خرج بدیم و بدونیم اگه دست به دست هم بدیم می تونیم فضایی بانشاط چه از نظر فرهنگی و چه از نظر سیاسی ایجاد کنیم.

اما نکاتی هم هست که در انتها به عنوان نقد دوستانه مطرح می کنم:

موضوع اول سیستم صوتی آمفی تئاتره.انصافا دیگه از مسولا انتظار داریم هیچ وقت این مشکل تکرار نشه.حیف این همه زحمت و فعالیت این دانشجوها نیست که به خاطر عدم رسیدگی به موقع ، نتونن مراسمشونو با خیال راحت برگزار کنن؟

موضوع دوم رفتارهای بعضی از دوستانه که بعضا باعث معذب شدن بقیه دوستاشون می شه.البته ما هم قبول داریم این جور مراسمات برای تخلیه هیجان و شاد بودن جای مناسبیه ولی انصافا باید قبول کنیم که هر کاری هم راه و رسمی داره.البته این موضوع به همه افراد شرکت کننده عمومیت نداره ولی هستن انگشت شمار افرادی که دیگه دز شوخی رو خیلی بالا می برن.

امیدوارم که صحبت هام مورد قبول دوستان واقع شده باشه.

عضو کوچیک دانشکده: س.ک